FIBONACCI THEORY

          

     

     Fibonacci เป็นชื่อเรียกเลขอนุกรมมหัศจรรย์ ที่ตั้งขึ้นตามผู้คิดค้นคือ LEONARDS FIBONACCI

     ซึ่งสังเกตเห็นว่าธรรมชาติมีสัดส่วนสัมพันธ์กับตัวเลขนี้ ต่อมาได้มีการประยุกต์นำมาใช้ในการวิเคราะห์ราคาหุ้น
    
      Fibonacci เป็นเครื่องมือเครื่องมือที่ใช้วัดหา แนวรับ –แนวต้าน และหาราคาเป้าหมายของราคาในตลาดการเงิน การลงทุน ต่างๆทุกประเภท
    
      เทรดเดอร์ส่วนใหญ่ใช้กันมากเพราะ Fibonacci ใช้ง่าย และเป็นพื้นฐานที่เราควรจะรู้
    
      โดยมีรูปแบบอยู่  2 ลักษณะที่ใช้กันอยู่บ่อย ๆ คือ
      Fibonacci retracement หาแนวรับแนวต้านราคาในแนวระนาบ <--ปกติใช้ตัวนี้กัน
      Fibonacci fan หาแนวรับในแนวเฉียง

      การนำไปใช้งาน สัดส่วนที่นำมาใช้ ถูกคำนวณมาเป็น %  มีดังนี้

    
      0 (0%)
      0.236(23.6%)
      0.382(38.2%)
      0.500(50%)
      0.618(61.8%)
      0764(76.4%)
      1.00(100%)
      1.382(138.2%)
      1.618(161.8%)
      2.618(261.8%)
      4.236(423.6%)

      ตัวเลขที่เห็น คือตัวเลขที่ต้องให้ความสำคัญเป็นพิเศษเพราะจะเป็นจุดกลับตัวของแท่งเทียน หรือการปรับฐานนั้นเอง
      
      การใช้ Fibonacci  อันดับแรกเราต้องหาหัวและหาท้ายของคลื่นให้ได้ก่อน จากนั้นเปิด Fibonacci จาก MT4 แล้วลากจากจุดหัว จนถึงจุดท้ายสุด ยอดหรือก้นสุดของกราฟ จากนั้นคุณจะเห็นเส้นที่ปรากฎค่าที่มีนัยะตามตัวเลขข้างต้นดังภาพ เส้นปะสีแดงที่ลากจากล่างขึ้นบน เส้นที่ปรากฎในระดับราคาต่างๆนั้น จะเป็นได้ทั้ง แนวต้าน แนวรับ และ Target Profit รวมถึง จุด Stop Loss อันนี้อยู่ที่คุณว่าจะให้ความสำคัญอย่างไร กราฟเดียวกันบ่อยครั้งที่ต่างคนต่างลากFibonacci ลากออกมาก็ไม่เหมือนกัน ต่างคนต่างไทม์เฟรม 

 

 

 

 

 

ประวัติของตัวเลข ฟิโบนาซซี่ (Fibonacci)

ศตวรรษที่ 13 นักคณิตศาสตร์ชาวอิตาลีกับชื่ออันเป็นที่มาของลำดับนี้ คือ ลีโอนาโด ฟีโบนักชี ผู้ซึ่งได้พาเราเข้าไปล่วงรู้ความลับของธรรมชาติ จากการที่เขาได้สังเกต และศึกษาปรากฏการณ์ทางธรรมชาติต่าง ๆ เช่น รูปแบบของฟ้าแลบ รูปแบบของผลไม้ และรูปแบบของเปลือกหอยทาก เป็นต้น 

การศึกษาของเขาพบว่า การเกิดของ ปรากฏการณ์เหล่านี้มีรูปแบบที่เป็นปกติ และค่อนข้างสม่ำเสมอ โดยนำมาคิดเป็นตัวเลขทางคณิตศาสตร์ คือ 1 1 2 3 5 8 13 21 34 55 89 ….และต่อ ๆ ไป ซึ่งใช้วิธีการจัดเรียงตัวเลขจากการนำตัวเลขที่อยู่สองตัวข้างหน้าบวกกัน ผลลัพธ์ที่ได้จะเป็นตัวเลขตัวถัดไป เช่น 1+1=2, 1+2=3, 2+3=5, 3+5=8,

 

 

 

ตัวอย่างง่าย ๆ ที่แสดงถึงความปรากฎอยู่ของลำดับฟีโบนักชีในธรรมชาติ ได้แก่ การแตกกิ่งก้านสาขาของต้นไม้ ตาลูกสนซึ่งมีการจัดเรียงแบบวนก้นหอยที่หมุนตามเข็มนาฬิกา และทวนเข็มนาฬิกาในอัตราส่วนเป็น 5 ต่อ 8 หรือตาสับปะรดก็มีการจัดเรียงที่หมุนตามเข็มนาฬิกาและทวนเข็มนาฬิกาในอัตราส่วนเป็น 8 ต่อ 13 เช่นกันกับการจัดเรียงเกสรของดอกทานตะวันที่มีการจัดเรียงเกสรแบบหมุนตามเข็มนาฬิกา และทวนเข็มนาฬิกาด้วยอัตราส่วนเป็น 21 ต่อ 34

แต่ความจริงที่ทำให้เราต้องพิศวง ก็คือ ลำดับฟีโบนักชีจะมีอัตราส่วนจากการหารตัวเลขหลังด้วยตัวเลขหน้า โดยเริ่มจากตัวเลขค่าที่สี่เป็นต้นไป เช่น 5 หารด้วย 3, 8 หารด้วย 5, 13 หารด้วย 8, 21 หารด้วย 13 ได้ผลลัพธ์ที่เข้าใกล้อัตราส่วน 1.618 และเมื่อตัวเลขยิ่งเพิ่มมากขึ้น ความเข้าใกล้อัตราส่วน 1.618 นี้ก็ยิ่งมากขึ้นอย่างไม่มีที่สิ้นสุด คนโบราณจึงถือว่ามันเป็นสัดส่วนที่ธรรมชาติได้บรรจงสร้างขึ้นอย่างแสนมหัศจรรย์ พร้อมกับเรียกชื่อตัวเลข 1.618 นี้เป็นภาษากรีกโบราณว่า PHI (ฟี) หรือบางครั้งถึงกับเรียกว่า อัตราส่วนทองคำ (Gloden ratio)